Cor Bakker bij jarige Almelosche Harmonie
Artikel uit De Twentsche Courant Tubantia van 01-11-2004
Almelo, Theaterhotel, zondagmiddag. Jubileumconcert van de Koninklijke Almelosche Harmonie. Medewerkenden: jeugdorkest o.l.v. Frank van Nus, drumband o.l.v. René Scholten, harmonieorkest o.l.v. Hans Hilgerink, Cor Bakker (piano) en Carolien Goudswaard (zang).
Al honderd jaar maakt de Koninklijke Almelosche Harmonie onderdeel uit van de Almelose cultuurwereld. Een lokale mijlpaal in de geschiedenis. Meer dan voldoende reden voor de harmonie eens flink uit te pakken tijdens een feestelijk jubileumconcert. Bovendien maakten twee coryfeeën hun opwachting: de bekende pianist Cor Bakker en alom gewaardeerde jazzzangeres Carolien Goudswaard.
Het muzikale programma was aantrekkelijk opgezet met gevarieerde muziek. Alle deelnemende muzikanten hadden al een vaste plek op het ruime podium ingenomen, zodat changementen snel en geruisloos konden worden gemaakt. Het jeugdorkest opende het concert met een paar korte werkjes, hier en daar bijgestaan door Cor Bakker. Samen met de drumband en het grote orkest, speelden de leerlingen ter afsluiting de stoere mars Jubilissimo. Gedecideerd en gedisciplineerd werkte de drumband vervolgens zijn programma af. De slagwerkers wisten prima weg met de rechttoe rechtaan marsen, die elkaar in een hoog tempo opvolgden.
De wat gedateerd aandoende nummers kenmerkten zich door ritmiek, tempovariaties en daarnaast enige klankdiepte door verschillende tromafstellingen. Misschien is het goed het toekomstig repertoire wat gevarieerder te maken, zodat het publiek ook kennis kan maken met andere facetten van de slagwerkmuziek.
Het harmonieorkest had het zich niet gemakkelijk gemaakt met de gekozen werken. Naast de Tancredi Ouverture van beroemde componist Rossini prijkten andere titels, zoals Rhapsody in Blue van George Gershwin en West Side Story van Leonard Bernstein. Dat zijn zeker geen kinderachtige werken en menig muzikant zal zich de tanden erop stuk bijten. De harmonie sloeg zich er moedig doorheen. Hans Hilgerink had de muziek goed ingestudeerd, zodat de nootjes allemaal keurig onder elkaar lagen. Wel klonk het hier en daar wat te oppervlakkig. Neem bijvoorbeeld de muziek Rossini; als het goed is hoort deze passie en Italiaanse heetgebakerdheid uit te stralen. Of de mambo uit de West Side Story; dit is Zuid-Amerikaanse dansmuziek met dynamiek en temperament. Die moet je diep van binnen kunnen voelen.
Warmte en persoonlijkheid sprak uit het showprogramma na de pauze waarin de harmonie een vloeiende samenwerking aanging met Cor Bakker en Carolien Goudswaard in werken als Somewhere en Hey Jude.
Het publiek toonde zich gezien de enthousiaste reacties zeer tevreden. Een opsteker voor de vereniging. Daar doen ze het tenslotte voor!
Karel Masselink